Universitätsbibliothek Freiburg i. Br., P 5687,a-1
Bernardus Papiensis; Riegger, Joseph Anton von [Hrsg.]
Breviarivm Extravagantivm Cvm Gregorii IX. P. Decretalivm Collectione Ad Harmoniam Revocatvm: Liber I.
Freiburg im Breisgau
Seite: 18
(PDF, 87 MB)
Bibliographische Information
Startseite des Bandes
Alte Drucke und Autorensammlungen

  (z. B.: IV, 145, xii)



Lizenz: Public Domain Mark 1.0
Zur ersten Seite Eine Seite zurück Eine Seite vor Zur letzten Seite   Seitenansicht vergrößern   Gegen den Uhrzeigersinn drehen Im Uhrzeigersinn drehen   Aktuelle Seite drucken   Schrift verkleinern Schrift vergrößern   Linke Spalte schmaler; 4× -> ausblenden   Linke Spalte breiter/einblenden   Anzeige im DFG-Viewer
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/bernardus1779/0025
18 Breuiar. Extrau. Lib. I. Tit. II. de Rifniptis, & eorum Interpretat.

T 1 T V L V S IL

d e

RESCRIPTIS, ET EORVM INTERPRETATIONIBVS,

C A P V T I.

Mandatum fpeciale derogat generali.

alexander III. Senonenfi archiepifcopo.
( Circa An. Ch. 1170. )

Sicut Romana ecclefia omnium ecclefiarum, difponente Domino, mater eft, & ma-
giftra: ita & nos, qui eidem ecclefiae, licet immeriti, fupernae difpofitionis
prouidentia praefidemus, prout Dominus nobis miniftrauit, confultationibus co-
gimur refpondere fingulorum, &, quae videntur dubia, apoftolicae circumfpectionis
prouidentia declarare. Sane quaefitum eft a nobis ex parte tua, vtrum fi alicuius
caufa 1) inter aliquos delegatis iudicibus, absque remedio appellationis, commit-
titur, & akera pars litteris apoftolicae protectionis c)munita, quibus eft 3) ge-
neraliter indultum , vt libere fibi 4) liceat appellare : fi in vocem appeflationis
prorupit, 5) eius 6) in eadem caufa appellationi fit deferendum. Nos 7) igitur
inquifitioni tuae praefentibus litteris refpondemus, quod 8) eius in hac parte ap-
pellationi non eft deferendum aliquatenus ; poftquam eft caufa iudicibus fine ap-
pellationis 9) remedio 10) commifla: quia fpeciale mandatum derogat generali.

IECTIONES VARIAE.

a) Add. rei. A. Vel; aliqua caufa A. m. 2) Add. eft. A. 3) Add. ei. A. 4) Ei- A. m. 5)
Ernperit. Al. proruperit. A. m. AIS. G. 6) Praemiffum: vtrum. A. 7) Huic.^4. 8) Quod
A. m. Quia. A. 9) Appellatioue A. lo) Abeft ab A.

KOTAE ANT. AVGVSTINI.

De refcriptis & eorum interpretat.) De refcriptis Raym. & vnus Tarr. aliis omiflis. Vox
eorum in Rom. defideratur. Vetus Tarr. & Barcin. vt edidimus. Sic etiam eft in tertia col-
left. Hoc idem Ant. Cont. teftatur , fe in veteribus collectionibus inuenifle.

Senonen/i Archiepifc. ) Epifcopo vnus Tarr. non refte. Confirmantur edita tum Gre-
gorianis libris , tum ea colle&ione, quae pofita eft poft concilium Lateran. Alexandri III.
quam Alani, aut Gileberti efle fufpicamur: nam parte 10. cap. 11. hoc idem caput inuenies.

Sicut Romana ecclejia &c. ) Refte Cont. addidit a Raym. praetermifla. tadem funt
in concil. & in hac collettione cap. 12. de appell.

Et magijlra ) Haec in concil. non funt. Habent caeteri libri.

Ita


Zur ersten Seite Eine Seite zurück Eine Seite vor Zur letzten Seite   Seitenansicht vergrößern   Gegen den Uhrzeigersinn drehen Im Uhrzeigersinn drehen   Aktuelle Seite drucken   Schrift verkleinern Schrift vergrößern   Linke Spalte schmaler; 4× -> ausblenden   Linke Spalte breiter/einblenden   Anzeige im DFG-Viewer
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/bernardus1779/0025