http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/bernardus1779/0072
In Coflefif. Decret. Greg. IX. P. Lib. I. Tit. XI. de temporib. ordinat. &c. 6 5
§. 17. pctg. 397. adeo autem dignitatis faftigio elatus fait, vt in aliena iura irrueret, prae-
cipue ordinando epifcopos fine comprouincialium confenfu , vt conftat ex cap. Artaldus 8.
q. 3. & probafc carolvs vbi proxime. Vnde vt eius cohiberetur audacia tam in concit.
Arelat. I. can. 2. quam in Arelat. II. can. &. & 9. (potius 5. ) ftatutum fuit , ne archie-
pifcopus folus, fed cum duobus aut tribus epifcopis aliquem ordinare praefumeret. Ex
difto canone 8- ( id efi 5. ) transfcriptus eft praefens textus , quem etiam ex eo retule-
runt bvrchahd. lib. I. Decr. c. 27. ivo carxot. p. 5. c. 148. a. avgvst. in I. col-
lebt. fub tit. de eleff. c. 4. & in epit. lib. 4. tit. 17. c. 4. Et concilium hoc Arelat. incerta
fede iaftari notauit sirmondvs in notis ad ipfum , vbi binivs docuit, tempore Siricii ce-
lebratum fuiffe. gonzaeez.
Canon autem ifte ipfo in fonte ita legitnr : Epifcopwn fine metropolitano- , rel epifiola
metropolitani, vel tribus comprouincialibus epifcopis , non liceat ordinare ( al. ordinari ) ita vt
alii comprouinciales epifiolis admoneantur, vt fe ( al. fcripto, al. proprio refponfo ) fuo refponfo
eonfenfijfe fignificent. Quod fi inter partes aliqua nata fuerit dubitatco, tnaiori numero metro-
politanus in eleftione confentiat. Conf. etiam notae sevkrin. binii , iacob. sirmondi , &
gabr. at.baspinei, quae edit. concil.mans. nouiff. T. VII. p. 879. adieftae exranr. rieg.
Hoc autem decretum locum ampli us non habet quoad eleftionem & confecrationera
retate ad conciiium prouinciale: poftquain enim prouifiones catbedralium , & fuperiorum
ecclefiarum fedi apoft. referuatae fuerunt, electiones , & confecrationes tam archiepifcopo-
rum quam epifcoporum pteno iure pertinent ad fummuui pontificem, de cuius fpeciali com-
miffione dumtaxat confecrantur, prout patet ex benf.dicti XIV. epift. ad epifcopum lufti-
nopolit. §. i^.incip. In pofiremo 20. Oftobr. 1756. Remanet tamen in fuo robore quoad mr-
merum trium epifcoporum, qui intereffe debent in confecratione epifcopi ; iine quonuvr.ero,
aut^ab vno tantum peracta, licet iuxta probabiliorem fententiam fit valida , femper tamen
iUicita proclamata fuit, niQ fpecialis papae difpenfatio pro cafuum opportunitate internene-
rit : de qua re fufe laudatus benedictvs de Sytwd. Dioecef. tib. XIII. cap. XIII. edit.
an. 1755. a num. 1. ad 10. gihaldvs.
I
CAPVT
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/bernardus1779/0072