Freiburger historische Bestände - digital

In ColUdt. Decret. Greg. IX. P. Lib. I. Tit. XXIV. de Officio Archipresbyt. 249
===== - . -*T-

cardinates hoc loco non vrbis tantwn Romae, fed aliarum etiam ciuitatum primos intcr-
pretamur, quibus tituli, id ejl, parochiae committuntur.

lectiones variae.

I) MyOetium C. Z. 2) Debeant C. L. 3) Deejl i» edit. ant. B. 4) Communicationem eriit. ant. an.
5) Additmn: F.t C. Reich. 1. 6) Sanfto tdit. ant. an. 7) Deejl iit C. R.i. 8) Et, C. Reich. 1.
tdit.ant.an. Autem C. Z. 9) Temperando; jtd correSmn obtemperando C. Reich. 1. 10) Ali-
quo modo C. H. 11) CeJant, carreUum cadant, C Rieg. Concedant C.Z. 12) Aut, C. Reich. 1.
( in quo ita corretfum) Rieg. R. H. & L. editt. ant. M. 1. & 2. R. B. V. Pith. Aut in, UgmU C.
Reich.2. Z. edit. ant. an. 13) Curialitate C.Z. 14) Et »?. e:1<>- ant- R- l5) De proMbltis
C.Reich.1. TO) Deejl in C. Z. 17) Additnm: aut, C. Reich. 18) Deejl in C. Rieg. 19)
Additum: epifcopi C. Rieg. 30) luffiones C. Z. 21) Praemijum; iX.C.Rieg

notae variorvm.

£eo ^apfl) Similiter legitur in cap. 2. fub hoc tit. in I. colleHt. fed ex nulla ex eis conftat,
cuius pontifkis huius nominis fit praefens decifio : eam antom. avgvst. tribuit Leoni IX.
in notis ad primam colleftionem. gokzalez.

Forte Leo IV. circa an. Ch. 850. vt obferuatur in edit. pith.

Sacerdotum cardinalium') Cardinales in hoc textu non accipiuntur pro cardinalibus emi-
nentiffimis vrbis Romae, de quibus plura adduxerunt bvsaevs de ftatibus hominum, verbo car-
dinales , ciaconivs inhijl. cardin. cohellivs in notit. cardinatatus , serlogvs Tom. 111.
in Cantica, pag. 495. lotterivs de re benef. tib. 3. quaeft. 27. nmn. 50. rosselivs lib. 2.
hijlor. iurisd. pontif. sponuanvs in continuat. Baronii, anv.o 1440.«««. 28. chokier :'m
face hiftor. cap. «9. bardosa lib. I. iuris ecetef. tit. de cardin. & nos in cap. 2. de clerkis non
refid. fed pro facerdotibus principalioribus ecclefiarum baptifmaiium : de quibus exaudiendi
funt textus m c. fraternitatem, 71. difl. c. praeful 2. quaejl. 5. f. a fubdiacono 93. dijl. c. pa-
Jloralis 7. quaeft. 1. c. relatis 21. quaejl. 1. &c. gonzai.ez.

Hoc certum eft. in hoc textu non indigitari illam eminentem dignitatem, ad quam pres-
byteri Romae pedetentim funt promoti , licet ex antiquis presbyteris parochialibus nati fue-
rint hodierni presbyteri cardinales. Videlicet Romae Tttutos appellabant parochiales eccieftas ,
quarum fingulae fingulos habebant presbyteros, pedetentim plures acceperunt, quorum qui
principalior erat , cardinafis in fenfu fpeciali diftus fuit, obferuante mabillonio in comm.
ai ord. Roman.f. III. p. 12. cuius dignitas tum ex hac, tum ex aliis caufis facile incrementa
capere potuit. Haec ideo praemifi, quod probabile fit, hoc & fequens capitulum traftum efle
ex aliquo ordine' Romano , fub aufpiciis cuiusdam leonis pontificis compilato , cui proinde
vterque textus tribuitur. Plures enim ordines Romanos adhuc in abdito latere, ad cap. I.
de off. archid. dixi: quod forfan ex eodem ordine defumtum eft. boehmervs.

Quod ait cap. 2. de poenitente infirmo, confulto epifcopo reconciliando, accipiendum
omnino eft de publico poenitente, ex can. qitamuis, dift. 6%. Sed fatis probare non pofium fcri-
pturam veteris libri manu exarati, qui penes me eft,& continet quatuor colleftiones antiquas ,
vbi refte deeft ro infinnum; quod inepte repetitum fuit ex praecedentibus verbis integrae de-
cretalis, infirmum oleo perungere: fi enim publicus poenitens infirmus fit.abfente epifcopo, vl-
tima neceffitas poenitentis reconciliationem permittit cuilibet presbytero can. vlt. 26. q. 6.
Poteft igitur archipresbyter poenitentem, confulto epifcopo, reconciliare, inflrmum etiam, in-

I i 2 con-