http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/mgjb-1962/0118
S verlöre Paradies
Der Garte voller Wunder
Verschließt e dunkel Wort,
Un s Paradies goht unter,
ßliibt am e ghaime n Ort.
Der Mensch, dort drus vertriibe,
Mueß in der Fremdi goh,
Doch s Haimweh isch em bliibe,
Der Traum vom Wiiderchoo.
Im Liebe n un im Hasse,
Im Friide n un im Stryt,
Verzwiiflet bal, bal glasse,
Suecht s jedi Menschezyt.
Wenn Haß un Niid verschwunde
Un d Ungerechtigkeit,
Isch s Paradies scho gfunde
I alter Herrlichkeit.
117
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/mgjb-1962/0118