Freiburger historische Bestände - digital

82

hl. Schrift, von K. L. Fr. Mezger, Ephorus am evang.-theolog. Seminar zu Schönthal. — Ziel und Entwicklungsgesetz
der alten Philosophie in ihrem Verhältniss zu dem der neuern, von Dr. K. Ch. Planck, Professor
am evang. Seminar zu Blaubeuren. — Die politischen Verhältnisse des thrakischen Chersones in der Zeit von
560 bis 413 v. Chr., von Ephorus Kr äfft am Seminar zu Maulbronn. — Tübingen und Urach, von Professor
Adam am Seminar zu Urach.

Gratulationsschrift J des J Gymnasiums zu Tübingen | für die | vierte Säcularfeier [ der]
Universität Tübingen | 9—11 August 1877. |

Tübingen, | Druck von Ludwig Friedrich Fues. 1877.

Rede | zur | Feier des Gedächtnisses | der j fünfundzwanzigen Regierung | seiner Majestät des
Königs Wilhelm von Würtemberg | am 31. October 1841 | auf der Universität zu Tübingen |
gehalten | von | Dr. Ferdinand Christian Baur, [ ordentlichem Professor der evangelischen Theologie
| Ritter des Ordens der würtembergischen Krone, | damaligem Rector der Universität. |
Ueber die | Geschichtliche Bedeutung der fünfundzwanzig Jahre 1816 — 1841.

Saecularia quarta | almae matris Eberhardo-Carolinae | A. D. V idus sextiles | rite ac sollemniter
obeunda | congratulantur ea qua par est reverentia | rector et magistrorum collegium [ Gymnasii

Tubingensis.

Dies Tibi festos, Alma Mater, post quartum saeculum prosperrime peractum redeuntes laetissime obeunti
ac novam deinceps aetatem optimis auspiciis ingressurae Collegarum meorum uno omnium consensu vota et
gratulationes sincere nuncupare velim communi nostrae dilectaeque nutrici ac magistrae studiorum nunc ma-
xime debitas.

Laetitiae ac pietatis nostrae pro testimonio munusculi aliquid Tibi offerre cupienti succurrit non ex
meo depromere quod verear ne parum dignum videatur diei sollemnitate, sed reddere Tibi et redintegrare quod
Tuum olim fuit ac fortasse etiamnunc juvat pro Tuo agnoscere Tuoque Tibi jure vindicare.

Peropportuno fortunae casu haud ita pridem in manus meas incidit amissa diu atque abolita prope
vetustate oratio, quam ante hos triginta sex annos , quod mortalium fere est aevum, sollemni itidem oblata
occasione, Rector qui tum erat universitatis idemque pater meus carissimus in memoriam regni a GUILELMO,
Virtembergiae tum rege, per viginti quinque annos summa cum patriae nostrae prosperitate ad id temporis
peracti pridie Kalendas Novembres anni MDCCCXLI in aula academica coetu celeberrimo habuit.

Praeteriti saeculi memoriam Iiis ipsis diebus Tecum repetenti non alienum fortasse Tibi videbitur ad
ea quoque paulisper animum advertere quae de haud exigua hujus spatii parte is vir judicavit qui per longam
annorum seriem ex theologorum Tuorum ordine fuit, rebus a se ibi perlustratis opera plus quam pro virili
portione impensa ipse interfuit et suum semper in annalibus tuis retinebit locum.

Meminisse utique juvabit quomodo illorum temporum aequalis historiae conscribendae fide atque arte
insignis praesentia tum collustraverit, quaenam ex iis quae quinque illa per lustra cum in statu ecclesiastico
tum in studiis theologicis acta fuerant in perpetuum valitura existimaverit; qualem denique rerum ex semine
passim sparso nascentium ordinem e longinquo mente dispexerit ac spe votisque praeceperit ex iis unus qui
patrum nostrorum memoria in suo quisque studiorum genere pro virili parte elaboraverunt et viam nobis mu-
niverunt, ut eo ubi nunc sumus cognitionis rerum perveniremus.

Neque enim quae in coetu academico libere pronuntiavit in vulgus edere et typis clescribenda curare
ipse tum, quamvis multi hortarentur, animum induxit; immo vero, veritus scilicet ne offensam aut invidiam
subiret apud aequalium plerosque rerum et opinionum antiquitus traclitarum atque inveteratarum nimis anxie
tenaces, librorumve, quae etiamtum acrius inhibebatur, intercederet censura, comnientationem librario jam man-
datam retraxit et in scrinio condere maluit vir ut veritatis et libertatis amantissimus ita verecundus et ab
omni sui jactatione alienus.

Nullani igitur magis icloneam aut gratiorem nancisci mihi visus sum occasionem in medium proferendi
priorum temporum iniquitate silentio transmissa atque oblivione obruta quam Tuum, Alma Mater, volventibus
saeculis redeuntem faustis ominibus diem natalem.