http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/zasius1774/0224
vu® (201)
rore veritatem aliquando vindicabat egregie, & ad.
haec omnia quam adinftar Pylii fenis mellita ab ore
eius elocutio volabat.
Quo pafto quae lingulis data funt fingula, ea vni
zasio ita vniuerfa natura tribuit, vt nihil fit, quod
parum confonare videatur. Videmus aliis politioris
literaturae cognitionem deefle, alios cum ipfi dofti
fint, docendi artem nefcire, in aliis legum fubtilita-
tesmiramur, linguae deteftamur balbutiem: alii oris
loquentia inflantur, Iuris colles non perinde callent:
horum auftera eft obfcurita*, illorum fine bafi facili-
*as: demum alii non nifi fumma fcrutantur, alii non
attingunt, illis non cft perfe&a praxis, hi nefciunt
theoricam: quae omnia quam mira arte zasivs tem-
perauerit, vos mihi dulcifllmi commilttones teftimo-
nio eritis: vos qui eum meritiflimo amore profecuti
eftis, fcitis, qua arte nos inefcare potuerit, ne ab
eius amore recederemus, fed ab eo omnes pendere-
mus. O crudelia fata, quae nullum mortalibus bo-
num diuturnumeflepatiuntur: namhic nofter zasivs,
quoties eum aut in leftionem venientem excipieba-
mus, aut redeuntem domum confequebamur, quis no-
ftrum erat, cui non angelus quidam vifus fuerit? nort
dico corpore, quod rugis obduxerat fenium, fed ani-
mo, qui doftrinis adhuc valens, virens ac viuidus
erat. Quoties vero domi fuae inuifebamus, quis
erat, qui non fedentem in hemicyclo, & difputantem
Scaeuolam putaret? Quis non, quideducendi ac re-
ducendi fenem officio fungeretur, praefenti alicui Deo
inferuire feiudicabat? Taceo quod eft minimum ta-
cendum, quam ipfe nos viciflim amauerit, fic, vt
pater filium amare magis non potuerit: nam & noftri
gratia maximum legendi laborem plufquam fenex non
fugiebat, & nihil eum perinde iuuabat ac frequens
audi-
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/zasius1774/0224