http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/zasius1774/0325
$4
VDALRICI ZASir EPISTOLAE
XXXV.
Eminenti cj? fpe&atijfimo viro Bonifacio Amor-
bachio , iurium & politiorum literarum pri-
mario excuttori, amico feledijfimo.
ffenderis, Bonifaci, anima mea. qni adhucfites?
V_>/ An te morantur Graeco-Latini charafteres, ne
fcribas? Vel non potes meos homihis fenis & tribu-
lati ferreiocos? Olim fortunatum erat, quod fenex
faltaret; nunc fenis ioci offendunt. Sed Dii melio-
ra! expertus fcio, Bonifacium non pofle non effe Bo-
nifacium , nifi fortaffe hoftilis Suiteniium manus te
mutauit, vt ficut Bafilea tua defecit a Caefare, ita tu
a Caefaris fubditis. Verum coeli prius ruent, ante-
quam tu defiftas ab officio. Fecifti nobis fpem ad-
ucntus tui , hunc auidiffime expefto. Fac mi fili,
ne fenem tuum diutius differas ; tempus opportunum
eft, pacis radii, quali fubluftri lumine, appetere cre-
duntur; fperatur quoque rerum publicarum hic opta-
ta tranquillitas. Periiffem iam ante triftitiae mole.ita
me turbauit exitialis ifta diiiidentia^—nili Deus me
feruaflet meliori tempori. Caeterum Felius nofter
vir cum eminenti doftrina humaniflimus , alterum
poematum , nempe epiftolarum & epigrammatum li-
brum ad te mittit, id eft ad Frobenium : enixius ro»
gat, & precor ipfe , labori, fi poteris , aliquando
praefis , attendas ex amici officio, ne typorum ex-
cufio deformet, vel fallat; amico feruies , quod tibi
gratificabitur. Magni Erafmi paraphrafin in Matthae-
ura efurieas praeftolor, cuius mihi quamprimum co-
S. D.
piam
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/zasius1774/0325