http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/zasius1774/0719
448 VDALR. ZASII EPISTOLAE
CCLXV.
Zafius Melchiori Sutero,, Haffiae Priiicipis
Cancellario.
S. P. D.
Cupis mihi fieri notior vir excellentiflime, (i^
enim Francifcus Frofchius , iuris & meliorurfl
literarum praeftans feftator, ad me retulit) quo n"*
mine, quid aliud, quam raram in te bumanitaten1
agnofco? Mediocris doftrinae homo, abs te, viro cla*
riflimo, ad amicitiam vocor, quam vel adhibita cur*
vltro comparatatn oportuit. Sed aliud non poteras»
vir doftrina , & virtute ornatus. Quomodo enirfl
non de alienis optime & fentires, & iudicares,
ipfe fis optimus? Caeterum tantum abeft, vt obU'
tam mihi tuam amicitiam negligenter habeam, V
etiam omnibus eam votis & expetam, & defideretr"
Proinde Zafium ea tibi amicitia iunftum exiftim*!
quam in iunftiftimis tuis arftiorem ne optare quide"*
pofiis, eroque, fi qua vnquam fpecie tibi commodar*
potero, praefenti femper officio paratus. Quod t0
vt inuicem me erga praeftes, makimopere rogo : pra^
ftabis autem cum foenore, fi defideratifiimas ad me
literas vel hoc tabcllario dederis. Francifcum f'1'0"
fchium ante hac fingulari amore complexus fufl"
quod pietate , & eruditione, addo, (& integritatej
fupra aetatem fit monftrabilis: nunc corolla amof1
«dditur, quod me tibi, viro humanifiimo, infinua'ut'
Cuius amicitia ( quod bonum, fauftum, & felixfi^
non modica me fortunae acceflione ditauit. V3^
Idib. Mart. Anno MDXXI.
CCLXVI-
http://dl.ub.uni-freiburg.de/diglit/zasius1774/0719