Freiburger historische Bestände - digital

520 VDAT.R. ZASII EPISTOLA II.

tire, perfinacius non obniti: cedere potius, vbi vin-
cere poffes, quam ad viftoriam niti cum interitu ?
Super quem requiefcet fpiritus Domini, nifi fuper bu-
milem & quietum? Vtinam lit probus quifpiam, qui
Lutherum commoueat, ne ita excurrat; fed modefti-
am, quam vbique tantisper laudat, teneat: auro fuo
fcoriam non mifceat, tunc eum Heliam, & fiquid am-
plius fit, nominabimus. Vaie, & Vaiiano, Frygiis,
Myconio, aliisque, fi qui fint, qui literarum ftudia' pu-
re & erudite fequantur, falutem dicere memineris.
Iohami Frygio fcribere non potui, viro optimo & mi-
hi amiciflimo: luftus enim &moeror, obitu dileftif-
fimae meae vxoris & infuper nepotis mei , infantis
virtute & doftrina fufpiciendi , me obuertunt, vt
vix mihi conftem. Deferuebit tamen, vt confido ,

Deo adiuuante, doloris vehementia. (Anno.vt vide-

IX jTT tsif N v

tur , 1519. )

II.

' ?./ f<4,UJ-Mm iteras meas Vdalrice, doftiflune, quas fuperiori-
I J bus diebus ad te fcripfi, aut non accepifti, quod
nollem , aut acceptis indignaris, quod abominor : ni-
hil enim refpondes. Indignari autem te vereor eo no-
mine, qudd non omnia Lutheri mihi placent. At in-
dignari ceffabis, fi non omnia ad affeftionis, fedad ve-
ritatis libram expenderis. Perpetuus eft in viris do-
ftis, nefcio an naeuus, quod, fi quibus ftudenr, plus
nimio fauere videntur. Ego Lutherum ex animo ad-
miror, & fufpicio, a quo didici, omnia bona acce-
pta referri Deo , tanquam vni effeftori. Blandiebar
antehac , fi quid decoftius ab me exiffet : fi plufcu-
lum fuit deuotiunculae, fi bono aliquo opere , fi be-
neficio , fi confilio alium demerebar; coeperat fpes ,
qua me iure velut aliquo, beatas fedes meruiffe pu-
tabam ; faftidiebam, fi quos frigidius niti ad potior»

exi«