Freiburger historische Bestände - digital

522 VD. ZASII EPISTOLA II.

prouentus Lutherianae doftrinae. Quid ergo ? num
omnia fua, in quibus forte, vt homo labitur, pro-
bare debeo? Hieronymum ita lego , vt non omnia
probem; imo nonnulla detefter, in quibus plus nimio
incalefcit, alios confutaturus. Denique, nili necef-
fitas ineuitata magnum illum Paulum, alteram fidei co-
lumnam, vrfififet, vt ad Corinthios tantopere fe lau-
daret, gloriareturque, euangelium fuum cum Apofto-
lis contuliile, nihil autem ab eis accepifle &c. niii
inquam, rerum conditione coaftus, hoc feciflbt, pa-
rum mihi ea arrogatio probaretur. Sed piaculum efto,
quisquis de eleftionis vafe finiftre fentiat. Martinus
Lutherus pontificum decreta frigidiflima vocat. Quod
fi ita eft ; iam totum ius canonicum frigidiflimis ni-
titur fcitis. Non enim vlla reddetur variandi ratio t
cur hoc decretum frigidum fit, aliud non fit, omnta
enim decreta pariter, omnia parium auftoritate pon-
tificum decreta. Haec quis aequo audiat animo ? At-
tentare, adfricare, & paulo minus fubuertere velle
iuris canonici maieftatem ? Iam & nulla iufta ratio-
ne mouetur, fi per omnia fua eo loci difcurras, quo
fuper ecclefiaftica poteftate fcripfit. Rationes enim »
quibus mouetur, non funt refutatu difficiles, quafl
& confutare velle, faepe confilium capio, nifi me ve-
hemens in bonum virum amor , feuocaret; vereque*
ne fub praetextu, fub vmbra boni propofiti, temera-
ria, licentiofaqne irreperet verbofitas, quae Deo non
probaretur. Omnes, quiqui viuimus, miferi fumuS
& miferabites, viceribu»- pleni, eo folo felices, dun»
cognofcimus nos eflfe infelices. At & id ipfum do-
jium Dei eft. Quid ergo nos, nifi iniquitatis mafla*
femiuiui , vulnerati a latronibus Hierichuntis? Sed
quorfumhaec? Nempe vt tu vir humaniflime, quen»
faufto euentu amicum naCtus fmu, uon facile contr»

me