Freiburger historische Bestände - digital

E Brüederli isch do

0 lueg, mer hänn e Brüederli,
Ne gottzig chlaine Maa.

Wem gliicht er denn? Im Müetterli,
Lueg s Stumbenäsli aa!

Lueg s Goschli wie ne Rösli zart,
Do isch e Wunder gscheh,

1 ha no nie in gliicher Art
So blaui Äugli gseh!

Un uf em runde Chöpfli flockt
E wiiße waiche Fluum,
So siidig un e bitzli glockt,
Gell Jörgli, sichsch es chumm!

Grad ebe hänn si d Fingerli
Am Batschili so gregt,
He nai! Was wann die Dingerli,
Nai. wies es scho biwegt!

So winzig sinn die Nägeli
Un fix un feerig gmacht,
Do lyt er in sym Wägeli,
Sichsch, ebe het er glacht!

Jetz miie' mer goh, chumm Büebli, chumm.

Doch au ans Bete denk,

So stöh'mer do un danke stumm

Im Herrgott für das Gschenk.

Hubert Baum.

In dym verchlärte letschte Blick . . .

Was muesch au lüde, liebi Muetter,

0 chönnt i doch die Schmerze neh,

1 sich s, es riißt un sticht un tuet der
Im Liib un alle Gliedre weh.

Was hesch mer gee, was für mi trage,
Un jetz, — was ha denn ich der gschwind?
Un wiider riißt s, — de möchtsch öbbs sage,
Doch süüfzgesch liislig wie n e Chind.